III Niedziela Wielkanocna
1 List Piotra 1,17-23
Dzieje Apostolskie 2,14.36-41
EWANGELIA Łukasza 24,13-35
kazanie: ks. Dariusz Zuber
Pomyślmy przez chwilę: Jakie my, Ty, Ja mamy oczekiwania od Boga? Co tworzy nasze oczekiwania? Nasze wiedza i doświadczenie życia z Bogiem tworzy nasze wyobrażenia, a mówiąc inaczej oczekiwania jakie mamy wobec Boga. Czyli tego kim jest, w jaki sposób mnie traktuje jak się z Nim komunikować. Te oczekiwania mają zaspokoić nasze aktualne potrzeby. Jednak okazuje się, że można z swoimi wyobrażeniami, oczekiwania rozminąć się z rzeczywistością. Bóg okazuje się inny niż chcieliśmy. Po prostu nasze oczekiwania projektowaliśmy na Niego, tworząc Go na nasze podobieństwo. Podobnie przecież jest w naszym doświadczeniu z innymi ludźmi, zwłaszcza tymi bliskimi, gdy nasze oczekiwania projektujemy na nich – On powinien tak się zachowywać, Ona to na pewno rozumie, On/Ona powinien/na to wiedzieć lub przynajmniej powinien/na się domyślić o co mi chodzi. Oczekiwania są czymś normalnym, ale nie normalnym jest brak ich konfrontacji z rzeczywistością. Czyli nie rozmawiamy o Nich z naszymi bliskimi, przyjaciółmi czy znajomymi. I tak pojawia się w nas frustracja, rozczarowanie i złość, bo przecież „myśmy się spodziewali, a On/Ona nie zrozumiał/a nas, nie odpowiedział/a na nasze potrzeby…” Historia z ewangelii zachwyca tym, bo pokazuje Jezusa, który rozmawia z uczniami. Chce, aby wypowiedzieli swoje frustracje, oczekiwania i potrzeby jakie mieli wobec Mesjasza…