Prorok Izajasz o poście:
To jest post, w którym mam upodobanie: że się rozwiązuje bezprawne
więzy, że się zrywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i
łamie wszelkie jarzmo, że podzielisz twój chleb z głodnym i biednych
bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go,
a od swojego współbrata się nie odwrócisz. Wtedy twoje światło wzejdzie
jak zorza poranna i twoje uzdrowienie rychło nastąpi; twoja sprawiedliwość
pójdzie przed tobą, a chwała Pańska będzie twoją tylną strażą. Gdy potem
będziesz wołał, Pan cię wysłucha, a gdy będziesz krzyczał o pomoc,
odpowie: Oto jestem! Gdy usuniesz spośród siebie jarzmo, szydercze
pokazywanie palcem i bezecne mówienie, gdy głodnemu podasz swój
chleb i zaspokoisz pragnienie strapionego, wtedy twoje światło wzejdzie w
ciemności, a twój zmierzch będzie jak południe, i Pan będzie ciebie stale prowadził i nasyci twoją duszę nawet na pustkowiach, i sprawi, że twoje
członki odzyskają swoją siłę, i będziesz jak ogród nawodniony i jak źródło,
którego wody nie wysychają. Twoi ludzie odbudują prastare gruzy,
podźwigniesz fundamenty poprzednich pokoleń i nazwą cię naprawiaczem
wyłomów, odnowicielem, aby w nich można było mieszkać.
Księga Izajasza 58,6-12
