Niedziela po Zesłaniu Ducha Św.
Księga Aggeusza 2,1-9
2 List do Tesaloniczan 2,13-17
Ewangelia Łukasza 20, 27-38
kazanie: ks. Dariusz Zuber
Dzisiejsza Ewangelia zachwyca na dwa sposoby. Jezus chce nam pokazać życie w perspektywie wieczności z Bogiem oraz zachęca do zadawaniu Bogu pytań i otwarcia się na Jego odpowiedź. Saduceusze przyszli do Jezusa, ponieważ chcąc ośmieszyć Jego naukę o tym, że po śmierci będziemy nadal żyć. Pytają Go czyją żoną w niebie będzie kobieta, która miała siedmiu mężów. Jezus odpowiada im, że w niebie nasze życie będzie inne od tego ziemskiego. Jezus dopowiada jeszcze, że Bóg jest Bogiem żywych, co oznacza, że nasze życie tu i teraz jest ważne i będzie ono trwać dalej pomimo śmierci. Bóg jest Bogiem żywych. Co znaczy żyć? Bóg chce łączyć się z życiem. Łatwo Boga kroić na własną miarę i do niego dostosowywać życie. Tak jak robili to Saduceusze, którzy wybierali z Pisma to co im pasuje, odpowiada ich wyobrażeniom. Stworzyli sobie Boga, który potwierdzał ich sposób życia, a nie Boga który koryguje, ulepsza, naprawia. Jezus uczy nas też patrzeć na życie z perspektywy wieczności. Powiedział, że w domu Boga jest mieszkań wiele. Dla każdego z nas Bóg przygotował miejsce w niebie. Nasze ziemskie życie ma początek i będzie miało koniec, ale życie wieczne będzie trwało dalej. Jezus mówi nam, że kiedyś po śmierci będziemy w lepszym świecie. Jak pisze Apostoł Paweł CZEGO OKO NIE WIDZIAŁO I UCHO NIE SŁYSZAŁO, I CO NA ROZUM LUDZKI NIE PRZYSZŁO, TO PRZYGOTOWAŁ BÓG TYM, KTÓRZY GO MIŁUJĄ. Jezus zachęca nas do tego, abyśmy w naszej codzienności widzieli też tą perspektywę, niejako zachwycili się tym szczęściem, które nas czeka. A zachwycamy się nim, wtedy gdy próbujemy sobie wyobrażać życie z kochającym nas Bogiem w niebie.